Czasami zdarza się, że pomimo braku realnej przyczyny odczuwamy smutek i nie możemy sobie z nim poradzić. Pojawiają się reakcje i zachowania, które przeszkadzają i utrudniają nam czerpać radość z dnia codziennego. Coś blokuje pozytywne uczucia, przepuszczając jednocześnie złość, smutek, gniew, niepokój czy lęk.
Przyczyn takich objawów można doszukiwać się w zdarzeniach z naszej przeszłości. To, co dla dorosłego jest błahe, zabawne, nic nie znaczące z perspektywy dziecka może zapisać się w jego umyśle jako zdarzenie traumatyczne, kładące cień na jego dorosłe życie. Nieprzetworzony lęk i strach towarzyszący dziecku w chwili doświadczenia ogromnego stresu może zostać zamknięty i przechowywany w jego umyśle powodując przesadne, nadmiarowe reakcje, skłonności do uzależnień, depresji, ciągłe niezadowolenie, zaniżone poczucie własnej wartości, zaburzenia odżywiania, odczucie pustki w dorosłym życiu. W takim przypadku warto zastosować procedury terapii EMDR (przetwarzanie i desensytyzacja za pomocą ruchu gałek ocznych), pomagające odnaleźć i przetworzyć wspomnienie, które nas blokuje i stanowi źródło aktualnych trudności.
W EMDR uwaga skupia się na wspomnieniu doświadczenia lub doświadczenia traumatycznego, które przyczyniło się do rozwinięcia zaburzenia lub dolegliwości widocznych u pacjenta. Po przetworzeniu wspomnienia pacjent widzi te wspomnienia jako odległe, modyfikuje oceny poznawcze o sobie, włącza emocje odpowiednie do sytuacji i eliminuje niepokojące doznania fizyczne. Pacjent pamięta zdarzenia lub doświadczenia, ale czuje, że są one częścią przeszłości, a ich treść jest w pełni zintegrowana w bardziej dojrzałą pespektywę.
